Πως η δύση πρόδωσε και θα ξαναπροδώσει την Ουκρανία

Από τη νύχτα της 21^ης Νοεμβρίου 2013 η Ουκρανία βρίσκεται σε αναταραχή. Ο λαός βγήκε στους δρόμους ζητώντας μεγαλύτερη σύνδεση με την ΕΕ. Οι διαμαρτυρίες του Euromaidan ζητούσαν αλλαγή  της πολιτικής ζωής στην Ουκρανία. Η διαφθορά, η κατάχρηση εξουσίας και η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δε μπορούσαν να συνεχιστούν. Οι Ουκρανοί ήλπιζαν  ότι η ΕΕ θα μπορούσε να αποτελέσει εγγυητή της διαφάνειας και μια στενότερη σύνδεση μαζί της θα μπορούσε να εγγυηθεί την πολιτική μεταρρύθμιση. Ένα τμήμα των διαδηλωτών μάλιστα έφτασαν στο σημείο να ζητούν την υιοθέτηση του Ευρώ από τη χώρα.

Οι διαμαρτυρίες πήραν διαστάσεις μετά την ψήφιση του νόμου Bondarenko – Oliynyk, στις 16 Ιανουαρίου, ο οποίος απαγόρευε τις διαδηλώσεις. Στις 22 Φεβρουαρίου η βουλή έκρινε ότι ο πρόεδρος Γιανούκοβιτς είχε χάσει τον έλεγχο της χώρας και όρισαν ημερομηνία εκλογών στις 25 Μαΐου. Η προοπτική εκλογής φιλοδυτικού προέδρου είναι πλέον πολύ πιθανή.

Μπροστά σε αυτή την προοπτική η Ρωσία ανησύχησε μήπως χάσει τη δυνατότητα χρήσης του λιμανιού της Σεβαστούπολης ως έδρα του στόλου της. Η Σεβαστούπολη είναι το μεγαλύτερο φυσικό λιμάνι του Ευξείνου Πόντου, όπου σταθμεύουν μόνιμα χιλιάδες ναύτες. Η μετεγκατάστασή τους σε άλλο λιμάνι του Ευξείνου πόντου θα ήταν πρακτικά αδύνατη.

Σε αυτό το σημείο μπορούμε να κάνουμε μια παρένθεση σχετικά με την Κριμαία. Η Κριμαία δεν ήταν πάντοτε ουκρανική, όπως και η Ουκρανία δεν υπήρξε ποτέ ανεξάρτητο κράτος πριν το 1991. Το 1954 ο Νικίτα Χρουτσώφ, ο οποίος προερχόταν από την Ουκρανία αποφάσισε να εντάξει διοικητικά την Κριμαία στην Ουκρανία, από τη Ρωσία, στην οποία ανήκε μέχρι τότε. Αυτό δεν είχε καμία σημασία όσο υπήρχε η ενιαία ΕΣΣΔ, με την απόσχιση όμως της Ουκρανίας το 1991 η Κριμαία έμεινε στην κατοχή της. Ο πληθυσμός της Κριμαίας παραμένει ακόμα και σήμερα κατά 77% ρώσικος. Απολύτως φυσιολογικά οι Ρώσοι κράτησαν τη βάση τους στη Σεβαστούπολη.

Μετά το πέρας των χειμερινών ολυμπιακών αγώνων στο Σότσι η  Ρωσία έδειξε ότι δεν επρόκειτο να αφήσει την Κριμαία κάτω από φιλοδυτική κυβέρνηση. Η Κριμαία αποτελεί το μοναδικό κομμάτι του κλασικού κόσμου που κατέκτησαν ποτέ οι Ρώσοι και σίγουρα ένα μέρος για το οποίο νοιάζονται. Αν ο Πούτιν μπόρεσε να πείσει το λαό για τον πόλεμο στη Γεωργία και το Κιργκιστάν, μέρη παντελώς αδιάφορα για το μέσο Ρώσο, ένας πόλεμος για την Κριμαία, η οποία ακόμα και σήμερα δέχεται πάνω από ένα εκατομμύριο Ρώσους τουρίστες το χρόνο θα ήταν παιχνιδάκι.

Η ρωσική εθνοσυνέλευση ενέκρινε τη στρατιωτική υποστήριξη της κυβέρνησης της Κριμαίας. Στην πράξη ρώσικα στρατεύματα έχουν καταλάβει τη χερσόνησο εδραιώνοντας την κυριαρχία τους. Μπροστά στη στρατιωτική και στρατηγική υπεροπλία των Ρώσων η Ουκρανία από μόνη της είναι ανήμπορη να αντιδράσει. Η Ρωσία δεν έχει εισβάλει σε μια ξένη χώρα. Έχει εισβάλει σε μια χώρα όπου έχει ισχυρή στρατιωτική παρουσία και το μεγαλύτερο μέλος του πληθυσμού είναι ούτως ή άλως Ρώσοι. Ακόμα και ο διοικητής του Ουκρανικού Ναυτικού αυτομόλησε προς τη Ρωσία.

Όπως και στις διαδηλώσεις του Euromaidan, όταν στράφηκαν στη δύση για διαφάνεια και σταθερότητα, έτσι και τώρα στράφηκαν στη δύση για υποστήριξη. Την ίδια στιγμή όμως οι δυτικοί ηγέτες δείχνουν σαστισμένοι. Η αντίδρασή τους στην εισβολή είναι τουλάχιστον χλιαρή. Οι Αμερικάνοι έχουν υπονοήσει ότι θα υπάρξουν κυρώσεις, η ΕΕ μουδιασμένη δείχνει τα γνώριμα για αυτήν μηδενικά αντανακλαστικά ενώ ο Βρετανός πρωθυπουργός αποφάσισε να μποϋκοτάρει τους παρα ολυμπιακούς χειμερινούς αγώνες (εδώ παρέλυσε η διεθνής κοινότητα).

Εν τω μεταξύ οι Ρώσοι δρουν ανενόχλητοι χωρίς να υπολογίζουν στους δυτικούς. Ο σεβασμός που υπήρχε μέχρι και πριν από λίγα σχετικά χρόνια έχει εκλείψει πλήρως. Οι άνθρωποι του Πούτιν γνωρίζουν ότι οι δυτικοί νοιάζονται μόνο για τα χρήματα. Το γνωρίζουν προσωπικά, καθώς και οι ίδιοι αγοράζουν Ευρώπη για χρόνια. Παλαιότερα μπορεί να πίστευαν ότι η δύση είναι διατεθειμένη να υπερασπιστεί το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Σιγά σιγά όμως έχουν καταλάβει από πρώτο χέρι ότι οι δυτικοί είναι σαν τους κομουνιστές ηγέτες της δεκαετίας του 80’, οι οποίοι μιλούσαν για τα κομουνιστικά ιδεώδη χωρίς να τα πιστεύουν.

Τι θα μπορούσε όμως να κάνει η δύση για να βοηθήσει την Ουκρανία; Σίγουρα ένας πόλεμος με τη Ρωσία δεν αποτελεί λύση. Η δύση θα μπορούσε να συμβάλει στη διαφάνεια στην πολιτική ζωή της Ουκρανίας (και πολλών άλλων χωρών). Δε το θέλει όμως.

Το Φεβρουάριο του 2014, παράλληλα με τις αιματοβαμμένες διαδηλώσεις στην Ουκρανία, μια άλλη πτυχή του δράματος του Ουκρανικού λαού που αποζητούσε ένα τέρμα στο καθεστώς διαφθοράς στη χώρα του παιζόταν στο συνήθως φιλήσυχο Knightsbridge του Λονδίνου. 150 διαδηλωτές στριμωχνόταν σε ένα πεζοδρόμιο. Δε βρισκόταν όμως ούτε μπροστά από την Ουκρανική πρεσβεία, ούτε μπροστά από τη Ρώσικη, ούτε μπροστά από το κοινοβούλιο. Βρισκόταν έξω από τα διαμερίσματα στο One Hyde Park. Κοιτούσαν προς τα μεταλλικά μπαλκόνια και τραγουδούσαν ύμνους για τους νεκρούς στην Ουκρανία.

Για το Βρετανό πρωθυπουργό και το δήμαρχο του Λονδίνου το One Hyde Park αποτελούν το σύμβολο του νέου Λονδίνου. Ένα μεγάλο σύμπλεγμα από υπερπολυτελείς κατοικίες στο κέντρο του Λονδίνου με το πιο φτηνό δυάρι να τιμολογείται στα 3,6 εκατομμύρια λίρες και το ρετιρέ στα 136 εκατομμύρια λίρες. Εκεί κατοικεί ο Ουκρανός ολιγάρχης Rinat Akhmetov. Για τους Ουκρανούς διαδηλωτές το One Hyde Park αποτελεί σύμβολο ατιμωρησίας. Ο Akhmetov υπολογίζεται ότι έχει περιουσία μεγαλύτερη των 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Είναι επίσης κύριος χρηματοδότης και ανεπίσημος πολιτικός ηγέτης του κόμματος των περιφερειών. Ελέγχει περισσοτέρους από 50 βουλευτές του κόμματος του Βίκτορ Γιανούκοβιτς, το οποίο αιματοκύλισε το Κίεβο.

Ο Akhmetov είναι ο γνωστότερος από τους Ουκρανούς πολιτικούς που δηλώνουν ως μόνιμη κατοικία τους το Λονδίνο. Άνθρωποι που πλούτισαν και πολλαπλασίασαν τις περιουσίες τους από συμβόλαια της Ουκρανικής κυβέρνησης και ήθελαν πάση θυσία την παραμονή του Βίκτορ Γιανούκοβιτς στην εξουσία.

Η Ουκρανική άρχουσα τάξη, όπως και η Ρώσικη, έχει μετακομίσει τις περιουσίες, τις γυναίκες και τα παιδιά τους τους στο εξωτερικό. Ολόκληρη η ελίτ που έχει εξαθλιώσει έναν ολόκληρο λαό έχει μεταφέρει τα χρήματά της στη δύση και στην ΕΕ. Από πανίσχυρους υπουργούς, στελέχη των μυστικών υπηρεσιών, τοπικούς κυβερνήτες και στρατιωτικούς. Ακόμη και η υπερπολυτελής βίλα του Γιανούκοβιτς, την οποία επισκέπτονται κατά χιλιάδες πλέον οι Ουκρανοί ανήκει, σύμφωνα με τον Ουκρανό δημοσιογράφο Sergii Leshchenko, κατά το 1/3 σε μια ανώνυμη βρετανική εταιρεία και κατά τα 2/3 σε μια αυστριακή τράπεζα.

Η στάση της δύσης απέναντι στην Ουκρανία είναι άκρως υποκριτική. Στηλιτεύει τη διαφθορά με δηλώσει πολιτικών της, δεν κάνει τίποτε όμως για να σταματήσει τη ροή των κλοπιμαίων που αναζητούν ασφαλές λιμάνι στις αγορές της. Η διασφάλιση της συνέχισης αυτής της κατάστασης είναι που ώθησε τον Γιανούκοβιτς στο να προσπαθήσει να πνίξει στο αίμα τις διαμαρτυρίες στο Κίεβο. Δεν υπάρχει τίποτε το ιδεαλιστικό στις φιλορωσικές προτιμήσεις του πρώην προέδρου Γιαννούκοβιτς. Τα νούμερα μιλάνε από μόνα τους. Ο γιος του αύξησε την περιουσία του κατά 7.000 φορές από τη στιγμή που ο πατέρας του ανέλαβε την προεδρία. Η περιουσία του σήμερα υπολογίζεται στα 510 εκατομμύρια δολάρια και βρίσκεται σταθμευμένη ανάμεσα στην Ελβετία, την Ολλανδία και τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους.

Η Ουκρανική ελίτ δε θα αναζητούσε ποτέ ασφαλές λιμάνι στη Ρωσία. Προτιμάει το Λονδίνο και την Κύπρο, μέρη απείρως πιο φιλόξενα για κεφάλαια αμφιβόλου προελεύσεως. Στην πράξη ολόκληρη η δύση προσπαθεί να προσελκύσει κεφάλαια από οποιαδήποτε πηγή. Διεφθαρμένοι Ρώσοι ολιγάρχες, εμίρηδες από αραβικά κράτη, Αφρικάνοι δικτάτορες, όλοι είναι ευπρόσδεκτοι στη δύση, αρκεί να φέρνουν και τα λεφτά τους μαζί.

Η Μεγάλη Βρετανία, αντίθετα με όσα πιστεύει ο πολύς κόσμος είναι ο παράδεισος της ασυλίας ξένων εγκληματιών. Ο αργεντινός δικτάτορας Πινοσέτ ήταν ασφαλής στο Λονδίνο μέχρι τα 85 του ενώ και η «δική μας» Αντωνία Ηλία του παραδικαστικού είναι ελεύθερη και ωραία στο Λονδίνο, παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει τρία χρόνια από τη σύλληψή της. Οι Βρετανοί είναι πολύ ευαίσθητοι στο σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για εύπορους αλλοδαπούς που φέρνουν τις καταθέσεις τους στις τράπεζες του City.

Το σλόγκαν «Britain is open for business» μπορεί να ακούγεται ωραίο, στην πράξη όμως σημαίνει ότι η ουκρανική και οποιαδήποτε άλλη ελίτ μπορεί με ασφάλεια να φυγαδεύει τα προϊόντα δωροδοκιών και παράνομων δραστηριοτήτων της στο εξωτερικό με ασφάλεια. Η ίδια η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας εκτιμάει ότι τα 2/3 των 56 δισεκατομμυρίων δολαρίων που βγαίνουν ετησίως από τη χώρα αποτελούν προϊόντα παράνομων δραστηριοτήτων. Οι δυτικοί τραπεζίτες στρώνουν κόκκινα χαλιά για αυτά τα χρήματα.

Αν πραγματικά η δύση ενδιαφερόταν για την ευημερία των πολιτών της Ουκρανίας θα έβαζε φρένο στις παράνομες χρηματοροές και θα πάγωνε τις περιουσίες των Ουκρανών ολιγαρχών στο εξωτερικό. Δεν το κάνει όμως. Αρκείται στις αόριστες δηλώσεις που καταδικάζουν τη διαφθορά. Οι έμποροι όπλων και ναρκωτικών βαφτίζονται επενδυτές όταν αγοράζουν ακίνητα στο Λονδίνο ή τη Γλυφάδα.

Η Ρωσία του Πούτιν έχει αντιληφθεί την υποκριτική στάση της δύσης από το 2008, όταν τα τεθωρακισμένα της βρισκόταν έξω από την Τυφλίδα και οι δυτικές κυβερνήσεις περιορίστηκαν στο να καταδικάσουν μόνο τη ρώσικη εισβολή. Καμία κυβέρνηση δεν πάγωσε τα περιουσιακά στοιχεία των Ρώσων μεγιστάνων  του πετρελαίου που απαίτησαν από τον τότε πρόεδρο Μεντέεφ να πάρει τον έλεγχο της Νότιας Οσετίας από όπου περνούσαν οι αγωγοί τους. Με λίγο πιο εξελιγμένες μεθόδους η Ρωσία θα κρατήσει και την Κριμαία. Η Ρωσία δε νοιάζεται αν εκδιωχθεί από το G-8, όπως την απειλούν εσχάτως οι δυτικοί.

Η δε ουκρανική κυβέρνηση θα λάβει από τη δύση την ίδια υποστήριξη απέναντι στη Ρωσία που πήρε και ο Ουκρανικός λαός στο αίτημά του για βοήθεια στον τερματισμό της διαφθοράς και της λεηλασίας της χώρας του. Μερικές βαρύγδουπες δηλώσεις και τίποτε παραπάνω …

The west is open for business. Και χωρίς την προοπτική άμεσου κέρδους …

Update:

Δημοσίευμα του guardian που αποκαλύπτει απόρρητο έγγραφο της Βρετανικής κυβέρνησης, το οποίο ζητάει να μη θιχτεί το City από τις κυρώσεις που θα επιβληθούν στη Ρωσία