Ο μεγάλος τραπεζίτης

Την περίοδο μετά την έναρξη εφαρμογής προγραμμάτων σταθεροποίησης στην ελληνική οικονομία έχουν προαχθεί, κατ’ απαίτηση της τρόικας, όπως τουλάχιστον μας λένε μαζικές συγχωνεύσεις τραπεζικών ιδρυμάτων έτσι ώστε να μείνουν μόνο 2,5 τράπεζες στην Ελλάδα. Η ίδια η τρόικα μάλιστα έχει δηλώσει ότι θα ανακεφαλαιοποιηθούν στην Ελλάδα μόνο οι συστημικές τράπεζες πιέζοντας απροκάλυπτα τις υπόλοιπες να ενώσουν τις τύχες τους με αυτές. Αν δε συναινέσουν θα χρειαστεί να βρούνε μόνες τους κεφάλαια για την ανακεφαλαιοποίησή τους. Ποιες τράπεζες χαρακτηρίστηκαν συστημικές; Η Εθνική, η Alpha, η Πειραιώς και η Eurobank.

Προωθείται λοιπόν ο περιορισμός του τραπεζικού συστήματος σε τέσσερις παίκτες. Αν δε ληφθεί υπόψη η συγχώνευση Εθνικής και Eurobank θα μείνουν μόνο τρεις τράπεζες στην Ελλάδα. Μέσα λοιπόν σε ένα οργασμό συγχωνεύσεων και εξαγορών ένα μεγάλο τραπεζικό σχήμα τραβάει όλα τα βλέμματα. Η Τράπεζα Πειραιώς του κ. Σάλλα, η οποία έχει αφηνιάσει, εξαγοράζοντας όποιο τραπεζικό σχήμα βρεθεί στο δρόμο της.

Μέσα στο 2012 απορρόφησε το υγειές τμήμα της Αγροτικής, ενώ εξαγόρασε και το πλειοψηφικό πακέτο μετοχών της Γενικής από τον όμιλο Societe Generale. Στις αρχές του 2013 επιλέχθηκε από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για την απόκτηση των υποκαταστημάτων της Τράπεζας Κύπρου, της Cyprus Popular Bank και της Ελληνικής Τράπεζας στην Ελλάδα. Παράλληλα βρίσκεται σε αποκλειστικές διαπραγματεύσεις για την αγορά της Millenium.

Στον κ. Σάλλα έχουμε αναφερθεί και στο παρελθόν. Κατόρθωσε από το μηδέν να διοικεί και να κατέχει σημαντική μετοχική θέση σε μια από τις πιο δυναμικές τράπεζες της χώρας. Ποια είναι όμως η τράπεζά του και πως μπορεί να απορροφά με άνεση όποια τράπεζα βρίσκεται στο δρόμο της;

Μια ματιά στις οικονομικές καταστάσεις της του έτους 2012 είναι αποκαλυπτική.

Τα ίδια κεφάλαια της τράπεζας ανέρχονται στο ποσό των -2.315.505.000 Ευρώ. Το μείον πριν από το νούμερο δεν είναι σφάλμα. Η τράπεζα έχει υποστεί τόσες απώλειες στο επενδυτικό της χαρτοφυλάκιο (μετοχές, ομόλογα, δάνεια), που έχει «κάψει» όλα της τα ίδια κεφάλαιά της και βρίσκεται στα μείον δύο δις. Χωρίς της ενέσεις κεφαλαίου που της έχει παρέχει το δημόσιο σε δύο περιπτώσεις (2009 και 2011) και χωρίς τις ενέσεις κεφαλαίου μέσω του μηχανισμού ELA της ΕΚΤ η Τράπεζα Πειραιώς θα είχε κλείσει. Τα δε κεφάλαια που έχει αντλήσει και από το δημόσιο και από τον ELA θα πρέπει κάποια στιγμή να τα επιστρέψει.

Μια χρεοκοπημένη τράπεζα λοιπόν αγοράζει το μισό τραπεζικό σύστημα της χώρας. Πως είναι αυτό δυνατό; Με τι λεφτά;

Η απάντηση είναι απλή. Χωρίς λεφτά. Γιατί; Γιατί και οι υπόλοιπες τράπεζες που απορροφάει η Πειραιώς βρίσκονται στην ίδια και χειρότερη κατάσταση. Οπότε στην ουσία το τίποτε αγοράζει το τίποτε ή για την ακρίβεια το μείον αγοράζει το μείον.

Αν όμως αυτές οι τράπεζες δεν αξίζουν τίποτα, αλλά αντίθετα παρουσιάζουν αρνητική καθαρή θέση γιατί τις αγοράζει ο κ. Σάλλας; Προφανώς δεν είναι χαζός. Ο κ. Σάλλας συγκεντρώνει στα χέρια του όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα το ελληνικού τραπεζικού συστήματος έτσι ώστε να μείνει ένας από τους δυο – τρεις παίκτες στη χώρα που θα έχουν τραπεζική άδεια και στην ουσία θα μονοπωλούν τη δημιουργία και την κυκλοφορία του χρήματος. Η κρίση είναι για αυτόν η ευκαιρία να αγοράσει και μάλιστα να αγοράσει φτηνά.

Μετά την ανακεφαλαιοποίηση όμως οι τράπεζες δε θα πρέπει κανονικά να περάσουν κατά 95% τουλάχιστον στα χέρια αυτού που θα βάλει τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ που χρειάζονται για την ανακεφαλαιοποίησή τους; Το δημόσιο ή το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας; Ο κ. Σάλλας, όπως και οι υπόλοιποι τραπεζίτες της χώρας ελπίζουν, με κάποιο μαγικό της τελευταίας στιγμής ίσως, να διατηρήσουν το έλεγχο των τραπεζών τους. Αυτό βέβαια αντιτίθεται σε κάθε λογική. Πως μπορούν οι παλιοί μέτοχοι, δεδομένου ότι δεν έχουν τα κεφάλαια να ανακεφαλαιοποιήσουν τις τράπεζές τους από μόνοι τους να διατηρήσουν το έλεγχο των τραπεζών τους, όταν μάλιστα το υπόλοιπο 95% είναι συγκεντρωμένο σε μια οντότητα παραμένει μυστήριο.

Βέβαια εμείς δεν είμαστε παρά απλοί παρατηρητές με κάποιες μέτριες σπουδές στα οικονομικά και όχι χρηματοοικονομικοί μάγοι μέσα σε γυάλινους πύργους στην Πανεπιστημίου με διασυνδέσεις στην Ελληνική κυβέρνηση και τις Βρυξέλλες ούτε μας χρωστάνε χρήματα σχεδόν όλα τα πολιτικά κόμματα. Αυτό είναι και το μεγάλο παιχνίδι που παίζεται και έχει κολλήσει στην ουσία την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.

Μια κλειστή ομάδα τραπεζιτών, ένας από τους οποίους είναι και ο κ. Σάλλας , επιδιώκει το μονοπώλιο στην αγορά χρήματος. Το ερώτημα όμως παραμένει: Γιατί να τους το δώσουμε. Αν έβαζαν κάτι από την περιουσία τους για να σώσουν τις τράπεζές τους και όσες απορροφούνε να κάνουμε με κρύα καρδιά τα στραβά μάτια. Να μείνουν όμως κυρίαρχοι του παιχνιδιού με ξένα λεφτά είναι αδιανόητο.