Η μπλόφα της Γερμανίας

Παρακολουθώντας τα ελληνικά και διεθνή μέσα αποκομίζει κανείς την εντύπωση ότι ο χρόνος τελειώνει για την Ελλάδα. Τα ταμειακά διαθέσιμα δεν επαρκούν. Η χώρα δεν μπορεί να πληρώσει μισθούς και συντάξεις και παράλληλα πιέζεται να εξοφλήσει και δόσεις προς την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Αν δεν προχωρήσει σε συμφωνία με τους δανειστές δεν πρόκειται να χρηματοδοτηθεί και η άτακτη χρεοκοπία θα είναι αναπόφευκτη.

Σε αυτό το σημείο επεμβαίνουν μερικοί εγχώριοι γραφικοί και υποστηρίζουν ότι θα επέλθει το τέλος του κόσμου. Θα μπουν έλεγχοι κεφαλαίων στις τράπεζες, δε θα πληρωθούν μισθοί και συντάξεις, δε θα μπορούμε να κάνουμε εισαγωγές προϊόντων και εν ολοίγοις σε λίγο καιρό θα τρώμε αποκλειστικά ρίζες, μιας και τα καταστήματά μας θα αδειάσουν. Επικαλούνται μάλιστα και το παράδειγμα της Κύπρου, όπου οι έλεγχοι κεφαλαίων ισχύουν ακόμα.

Σε αυτό το σημείο να τονίσουμε ότι οι έλεγχοι κεφαλαίων δεν αφορούν παρά ένα πολύ μικρό ποσοστό των πολιτών. Ποιοί καίγονται να κάνουν αναλήψεις άνω των τριακοσίων ευρώ και ποιοί μεταφέρουν χρήματα στο εξωτερικό; Όταν ο μέσος μισθός είναι €700 και ακόμα και ένας πολύ ικανοποιητικός μισθός με δυσκολία ξεπερνάει τα 1.500 το ημερήσιο όριο των €300 ή ακόμα και των €150 μοιάζει αστείο. Αντίθετα η επιβολή κάποιων χαλαρών μέτρων ελέγχου κίνησης κεφαλαίων θα θωράκιζε τις τράπεζές μας από την ανεξέλεγκτη φυγή κεφαλαίων που τις έχει καταστίσει δέσμιες του ELA για την επιβίωσή τους. Η εξυπηρέτηση όμως των συμφερρόντων ενός μικρού ποσοστού των πολιτών της χώρας (του εξαιρετικά ευκατάστατου) έχει αποτρέψει τις κυβερνήσεις τις χώρας από την εισαγωγή capital controls.

Οι προθεσμίες όμως εν τω μεταξύ παρήλθαν. Η δόση στο ΔΝΤ στις 5 Ιουνίου δεν πληρώθηκε και πληθαίνουν οι φωνές που υποστηρίζουν ότι η μη πληρωμή του επίσημου τομέα δε συνιστά χρεοκοπία. Αν ο κόμπος φτάσει στο χτένι το ΔΝΤ με μια απόφαση του διοικητικού του συμβουλίου θα τροποποιήσει το πρόγραμμα αποπληρωμών του προγράμματος και θα δώσει νέα διάσταση στην τακτική extend and pretend, αυτό που έκανε δηλαδή και με τη δόση της 5ης Ιουνίου την οποία και ενοποίησε μαζί με άλες τρεις στο τέλος του μήνα. Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι η Ελλάδα μπορεί να συνεχίσει να μην πληρώνει. Κάποια στιγμή θα πρέπει να πληρωθούν ομόλογα που έχει στην κατοχή της η ΕΚΤ. Αν δε τα πληρώσουμε με κάποιο τρόπο πως θα συνεχίσουν να χρηματοδοτούνται οι τράπεζές μας από τον ELA;

Η ΕΚΤ από την πλευρά της, εν μέσω όλης αυτής της υποτιθέμενης αβεβαιότητας, αύξησε το ELA κατά 2,3 δις δίνοντας πολύτιμο χρόνο στις Ελληνικές τράπεζες. Αυτή η κίνηση είναι σίγουρα αντιφατική τη στιγμή που η χώρα βάλεται από παντού για την αναξιοπιστία της.

Η ΕΚΤ και το ΔΝΤ δίνουν λοιπόν έμπρακτα χρόνο στην Ελλάδα τη στιγμή που όλοι τους οι αξιωματούχοι δηλώνουν ότι ο χρόνος τελειώνει και ότι χάνουν την υπομονή τους. Αυτό ένα πράγμα μόνο μπορεί να σημαίνει. Δεν είναι η Ελληνική πλευρά αυτή που μπλοφάρει σε αυτή τη διαπραγμάτευση. Παρά τα όσα διαδίδει η πλευρά των πιστωτών για την Ελλάδα και τον κ. Βαρουφάκη, ότι έχει εμμονή με τη θεωρία παιγνίων που δίδάσκε μέχρι πέρυσι στο πανεπιστήμιο, και δεν έχει πάρει στα σοβαρά την υπόθεση της διαπραγμάτευσης, οι πιστωτές και οι εγχώριοι υποστηρικτές τους είναι αυτοί που μπλοφάρουν, τουλάχιστον μέχρι στιγμής. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν είναι διατεθημένοι να αφήσουν τη χώρα να χρεοκοπήσει, παρά τα όσα έχουν αφήσει να διαρρεύσουν για σχέδιο Β.

Κανένας δεν μπορεί να ξέρει βεβαίως τι θα συμβεί τον Ιούλιο που πρέπει να αποπληρωθεί η ΕΚΤ αν δεν έχει επέλθει κάποια συμφωνία μέχρι τότε. Υπάρχει περίπτωση να πει η ΕΚΤ ότι το ελληνικό δημόσιο δεν με πλήρωσε, αλλά εγώ θα συνεχίσω να στηρίζω τις ελληνικές τράπεζες επειδή αποτελούν ξεχωριστές οντότητες; Μοιάζει τραβηγμένο. Και το ΔΝΤ όμως  σχεδόν ποτέ δεν είχε μεταθέσει την αποπληρωμή δόσης. Δημιουργείται σταδιακά η αίσθηση ότι έχουμε πολλές πρωτιές ακόμα να δούμε σχετικά με το χειρισμό του μεγαλύτερου δανείου στην ανθρώπινη ιστορία …

Προς το παρρόν η απόφαση των πιστωτών να μην αφήσουν την Ελλάδα να καταρρεύσει μοιάζει σίγουρη (τίποτε δεν εξασφαλίζει βέβαια ότι θα παραμείνει έτσι και στο διηνεκές !!). Αυτό που δείχνουν να προτιμάνε οι πιστωτές είναι η υπονόμευση της κυβέρνησης και αν είναι δυνατόν η ανατροπή της και η αντικατάστασή της με μια πιο ευνοϊκά προς αυτούς διακείμενη. Σε αυτό αποσκοπούν οι δηλώσεις ευρωπαίων αξιωματούχων ως προς τη μη σοβαρότητα των ελληνικών προτάσεων και οι βολές εναντίον του κ. Βαρουφάκη. Οι δημοσκοπήσεις προς το παρρόν δείχνουν ότι αυτή η πρακτική δεν πιάνει με την κυβέρνηση να απολαμβάνει διψήφιες διαφορές από την αξιωματική αντιπολίτευση.

Ελπίζουμε η Ελληνική κυβέρνηση να εκμεταλευτεί τη θέση της εξασφαλίζοντας μια όσο το δυνατόν καλύτερη συμφωνία για τη χώρα, έτσι ώστε να μπορέσει να μεταρρυθμίσει την ελληνική οικονομία. Η ικανότητά της να το πράξει αυτό βέβαια, ακόμα και με την ευνοϊκότερη των συμφωνιών τίθεται σε πολύ σοβαρή αμφισβήτηση από το δείγμα γραφής που έχει παρουσιάσει κατά τους πρώτους μήνες παραμονής της στην εξουσία …